yaralamak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
yaralamak
ф. 1) яралау, җәрәхәтләү; 2) күч. тию, кагылу, хәтерен калдыру
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
yaralamak
1. Dağlamak
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
yaralamak
Türkiye Türkçesi: yaralamak
Azerbaycan Türkçesi: yaralamag
Başkurt Türkçesi: yaralav
Kazak Türkçesi: jaralav
Kırgız Türkçesi: caralō
Özbek Türkçesi: yärälamàk
Tatar Türkçesi: yaralau
Türkmen Türkçesi: doğa doğabitdi
Uygur Türkçesi: tuğma tuğuliştin
Rusça: s rojdeniya ot rodu