uşaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

uşaş

benzer, benzeyen, müşabih, uygun, münasip. ~ adamla: benzer insanlar, kesime ~nı tapdım: kendime benzeyeni buldum, bergeni ~ bolurmu: vermesi münasip olur mu? ~ ~xa, süyek baguşxa (d): benzer benzere (uygun uyguna), kemik çöplüğe.

Son arananlar:

• oñmak,
• akıştuu,
• bolgusi,
• üyrençek,
• dora,
• mürgü,
• ümumiləşdirilmə,
• inçikmek,
• Elyaf,
• undoubted,
• motif,
• singdirish,
• nusga,
• tsitrus,
• galati,
• BÜFE,
• tıytık,
• gaňňa,
• staff,
• şalvar,
• səbt,
• uşaş