uşaş
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
uşaş
benzer, benzeyen, müşabih, uygun, münasip. ~ adamla: benzer insanlar, kesime ~nı tapdım: kendime benzeyeni buldum, bergeni ~ bolurmu: vermesi münasip olur mu? ~ ~xa, süyek baguşxa (d): benzer benzere (uygun uyguna), kemik çöplüğe.