uşaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

uşaş

benzer, benzeyen, müşabih, uygun, münasip. ~ adamla: benzer insanlar, kesime ~nı tapdım: kendime benzeyeni buldum, bergeni ~ bolurmu: vermesi münasip olur mu? ~ ~xa, süyek baguşxa (d): benzer benzere (uygun uyguna), kemik çöplüğe.

Son arananlar:

• tekşerüü,
• sürgündi,
• şı'r,
• cəsəd,
• küllenmek,
• çiləgən,
• yağday,
• yemli,
• zararsizlik,
• Üzülüksüz,
• sob,
• şimdiki,
• sürüşmek,
• silim,
• Bergüzar,
• hınıhunu,
• sian,
• Fışkırmak,
• nizə,
• çatışmak,
• tevekkül,
• uşaş