oñmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
oñmak
1. solmak, rengi atmak, zayıf düşmek, solgunlaşmak. Kiyimni beti oñandı: elbisenin rengi solmuş, künde oñan: güneşte solmuş, sen bılay nek oñub kalğansa?: sen niçin böyle solgunlaşmışsın?. 2. onmak, ilerlemek, gelişmek, işi iyi gitmek, fayda görmek. Ol etgen işinden oñmadı: o yaptığı işten fayda görmedi, sen oñub kaldıñ da!: senin başına devlet kuşu kondu!, ala endi oña tebregendile: onlar artık ilerlemeye başladı, aythanıñ bolmasın, başıñ oñmasın: dediğin olmasın, işin onmasın (kargı), oñmay kallık!: onmuyasıca!, işi rast gitmeyesice! (beddua), oñmağanña hapar sorma: onmayana haber sorma (a.s.), Teyri oñdursun!: Tanrı işini rast getirsin!.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
oñmak
solmak· I, 175 bkz> oñukmak