uğay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

uğay

(malk.) bk. Oğay.

Son arananlar:

• mıltık,
• podagra,
• recur,
• haklamak,
• graver,
• idol,
• yolposh,
• oyuşmak,
• ambalaj,
• tabelik,
• batang,
• mansub,
• fantezi,
• çaşı,
• şağnkılda,
• kunduz,
• silahşör,
• nazqəmzə,
• Kurşun,
• düme,
• percept,
• uğay