uğay
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
uğay
(malk.) bk. Oğay.
Son arananlar:
- sirsifət,
- orum,
- çykarmak,
- kütek,
- incitmek,
- öndümli,
- sabıka,
- esrar,
- nəşə,
- adrış,
- çaçmak,
- qarchuk,
- ıskar,
- feldşer,
- hopba,
- azelya,
- rebus,
- tannarx,
- according,
- tuma,
- alas,
- uğay