uvlamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

uvlamak

avlamak, zehirlemek, ağulamak. Çegetde buv uvlarğa ketgendi: ormanda geyik avlamaya gitti; cılan koynu celininden uvlağandı: yılan koyunu memesinden zehirlemiş, darman bıla uvlağandı: ilaçla zehirlemiş.

Son arananlar:

• kofe,
• revmatizm,
• bərbad,
• deplorable,
• senchalik,
• geçirmek,
• küdüň,
• alğas,
• abaylimaq,
• deslepte,
• authorship,
• Ayıl,
• gögen,
• horkhork,
• irqçi,
• aňlama,
• sebüü,
• cakçılık,
• tarqatmoq,
• goparma,
• Salak,
• uvlamak