uruy

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

uruy

I. = uruk I.


II. kabarık durmak; içeriye doğru çıkık durmak, şişmek, kabarmak.

Son arananlar:

• popuk,
• lathe,
• karnabahar,
• exit,
• xuduksirash,
• kılabdan,
• amaranthine,
• gandiraklamoq,
• bally,
• dollashmoq,
• AMEL,
• Kazak,
• ens,
• ökde,
• Qoza,
• Nar,
• majnun,
• öylük,
• chorabzal,
• Bizar,
• blessed,
• uruy