uruu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

uruu

I. kabile.


IIişs. ur- III-ten.

Son arananlar:

• rutubet,
• petit,
• Böbürlenmek,
• koşnı,
• Yadsımak,
• oturuş,
• katoliklik,
• petiş,
• Suu,
• petrol,
• yudum,
• Sak,
• yeksan,
• Tanmak,
• peygamber,
• ilahiyyat,
• peynir,
• Gökkuşağı,
• yenmek,
• buxor,
• heklemek,
• uruu