urkuy

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

urkuy-

köşesiyle; sivri uciyle çıkık durmak; eki betinin söögü urkuyğan: elmacık kemikleri pek fazla çıkık duruyor.

Son arananlar:

• örkeç,
• rişxənd,
• molja,
• tolkunduu,
• okean,
• İNFİLAK,
• dilləşmək,
• büldürgüçtük,
• prizma,
• əzəmət,
• Mövücalan,
• döşəmə,
• türült,
• palgan,
• primitive,
• taklidi,
• dilsoz,
• baysal,
• coşmaq,
• yopuq,
• sassiqlik,
• urkuy