urgan
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
urgan
[Köken: Yerel] Arkan
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
urgan
и. аркан; бау
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
urgan
Türkiye Türkçesi: urgan
Azerbaycan Türkçesi: kämänd
Başkurt Türkçesi: arkan boğal boğaiak
Kazak Türkçesi: arkan
Kırgız Türkçesi: arkan
Özbek Türkçesi: ärkàn
Tatar Türkçesi: arkan yuan bau
Türkmen Türkçesi: urğan
Uygur Türkçesi: arkan
Rusça: arkan
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
urgan
[urğon], at. Ýüňden, çöpürden, her hili süýümden işilip edilýän ýogyn, berk ýüp, tanap. Başga zatlaryň gerek däl, maňa elli gulaç urgan tapyp beriň! (“Türkmen halk ertekileri”).