ullaymak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ullaymak
büyümek, kocamak, kartlaşmak, yaşlanmak. Sabiyle ullaya tebregendile: çocuklar büyümeye başladılar, ullayğandan ullaya barabız: kocadıkça kocayıp gidiyoruz, büyüdükçe büyüyüp gidiyoruz, yaşlandıkça yaşlanıp gidiyoruz, ullu aytxannı etmegen ullaymaz (as.): büyüğün dediğini yapmayan büyümez.