otag

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

otag

[otoğ] I, at. Ýaşalýan jaýdaky birnäçe tamyň biri. Iki otagyň arasyndaky gapyda gabsa deregine ýaşyl perde asylgydy (“Edebiýat we sungat”).


OTAG [otoğ] II, at. Ekilýän ekinleriň düýbüni ýumşadyp, haşal otlardan arassalaýyş işi. Höwes bilen bejerýäris pagtany, Yhlas edip, jan çekýäris otagda (A. Salyh).

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

otag

otag·III, 208

Son arananlar:

• teklif,
• umac,
• kaptar,
• jilet,
• mot,
• başbaşa,
• uhlan,
• tirishchan,
• aykayla,
• ağac,
• qədəh,
• məməş,
• xatın,
• Siğil,
• related,
• Topal,
• çokunylmak,
• süpürgəçi,
• pul,
• zoot,
• vız,
• otag