ulan
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ulan
is. [pol., əsli türkcədən] tar. Çar Rusiyası ordusunda və bəzi xarici ordularda yüngül süvari əsgəri, ya zabiti. Ulan polku. – Doğrudan da, nahar yeyilən kimi uzunbığlı və mahmızlı yerölçən Şmidt və kapitanispravnikin bu yaxınlarda ulan hissəsində qulluğa girmiş on altı yaşlı oğlu gəlib çıxdı. Puşkindən. İstiraja durur Qozluğun üstə; Ulan kazakları burda on dəstə. H.K.Sanılı.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ulan
ı. bekar delikanlı, murahik.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ulan-
ıı. mut. ula-‘dan; bir somdon ulanıp. cüz som uttum: oyuna bir ruble ile katıldım. yüz ruble kazandım.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ulan
oğul, erkek, erkek çocuk, bk. Ul. ~ karnaşla: erkek kardeşler, ~ dan tuvğan: oğuldan gelen torun, aşxı ~: yiğit genç, cesur genç, iyi genç, analağa cañız ~ tuvmasın (alğıştan): analar tek oğul doğurmasın (çok erkek çocuk doğursun anlamına), cığılıp burnun urmasa ~ cigit bolmaz(as.): düşüp burnunu vurmazsa oğlan yiğit olmaz.