ürtük
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ürtük
çul, örtü.
Son arananlar:
- Yetim,
- astronaut,
- burungidaydek,
- ýaşama,
- ikilenç,
- burunki,
- gazyhaşar,
- burunlu,
- Bitkin,
- burunñu,
- hama,
- buruq,
- sharecropper,
- buruştuk,
- degenerate,
- buryat,
- badışa,
- sasıv,
- heýjan,
- burzhua,
- mang,
- ürtük