ürtük

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ürtük

çul, örtü.

Son arananlar:

• karkor,
• kebek,
• egsik,
• emildeş,
• halve,
• dağı,
• Turup,
• lüğət,
• neresse,
• yalgamak,
• bible,
• holo,
• Orta,
• muddat,
• kadırdan,
• BERCH,
• seňkildäbermek,
• yatır,
• kepit,
• hakan,
• suvlu,
• ürtük