ambal

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ambal

çin. amaban (Çin Türkistanında kaza âmiri).

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

ambal

ç. Başkan, âmir, idareci.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ambal

yük taşıyıcı, hamal.

Son arananlar:

• daraqotu,
• pledge,
• Taxta-şalban,
• mətbəx,
• öjükme,
• feribot,
• ümumiləşmə,
• becoming,
• karasana,
• daplimaq,
• Agent,
• sinxronik,
• Saldam,
• İşlek,
• ürəyiyumşaqlıq,
• Geciktirmek,
• gerek,
• Dilsiz,
• Temizlemek,
• miserable,
• Böcek,
• ambal