tığılmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tığılmak
sokulmak, girmek, saplanmak; tıkanmak, yutkunmak. Kayrı tığılasa: nereye sokuluyorsun, cüregine kama tiyip turadı: kalbine kama saplanıp duruyor; açıvdan tığılıp söleşedi: acıdan yutkunarak konuşuyor, cıları tamağına tığılğandı: ağlaması boğazına tıkanmış, aşağanım tamağıma tığıldı: yediğim boğazıma tıkandı, soluvum tığıldı: nefesim tıkandı.