görgeç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

görgeç

[görğöç], hal, kön.s. Görende, görüp. Ýüzüň görgeç, göwnüm şady kän boldy (“Saýatly – Hemra”).

Son arananlar:

• öfkelemek,
• tablet,
• herhangi,
• kanlı,
• maglum,
• tüzünlüg,
• Nival,
• güýçli,
• Tabiat,
• sabitqədəm,
• ustalık,
• ızıñ,
• virile,
• Alaşa,
• forsixon,
• mayalandırmaq,
• bışık,
• xannık,
• Scientist,
• içtenlik,
• ük-,
• görgeç