tıñçı

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tıñçı

1. gizlice söz dinleyen, gözcü, hafiye. câsus; 2. folk. : basiretli, ilerisini gören.

Son arananlar:

• satisfying,
• biyografi,
• kuyindi,
• hopat,
• appearance,
• ləngərli,
• Yo'l-yo'riq,
• sevgili,
• mahkumiyet,
• ayağı,
• melodik,
• abıray,
• ýapy,
• partiya,
• Dehliz,
• gönçü,
• ashu,
• toñ,
• MÜMİN,
• Nafar,
• Çiyan,
• tıñçı