tıyak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tıyak

(malk.) bk. tayak.

Son arananlar:

• günbatımı,
• tupli,
• kayra,
• tütitmek,
• Keke,
• ganda,
• janr,
• otkor,
• EMİR,
• mıltık,
• hurcun,
• kiritlemek,
• ağay,
• töröppüt,
• kekirdek,
• Obon,
• aplike,
• dud,
• kamalak,
• ayrıc,
• kibar,
• tıyak