kekirdek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kekirdek

at. Kekirdewügiň bogazda gutaran ýeri, emenjek çukuryň ýokary başy; bokurdak, bogaz. Azat sen-men ýok, onuň kekirdeginden ýapyşdy (A. Nazarow).

Son arananlar:

• aytakta,
• suqut,
• felyeton,
• erkinchilik,
• bazınmak,
• Podval,
• dastgir,
• günbatımı,
• tupli,
• kayra,
• tütitmek,
• Keke,
• ganda,
• janr,
• otkor,
• EMİR,
• mıltık,
• hurcun,
• kiritlemek,
• ağay,
• töröppüt,
• kekirdek