dukuşlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dukuşlu

tümsekli, pürtüklü, düz olmayan, eğri. ~ mañılay: pürtüklü alın.

Son arananlar:

• dilenmek,
• ölçelev,
• tatlamak,
• karaksız,
• barış,
• shell,
• Sozulmak,
• seryogin,
• üstbaş,
• several,
• tanış,
• yapmacık,
• Sahra,
• gafil,
• lama,
• warm,
• Qiyabi,
• arabacıq,
• Quv,
• amrulmak,
• Yerel,
• dukuşlu