Obon

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

obon

melodi, nağme; obon sal-: ırlamak, şarkı söylemek.

Son arananlar:

• suqut,
• felyeton,
• erkinchilik,
• bazınmak,
• Podval,
• dastgir,
• günbatımı,
• tupli,
• kayra,
• tütitmek,
• Keke,
• ganda,
• janr,
• otkor,
• EMİR,
• mıltık,
• hurcun,
• kiritlemek,
• ağay,
• töröppüt,
• kekirdek,
• Obon