tın
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
tın
I, 1. nefes; 2. dinlenme. fasıla. teneffüs.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
tın-
II, dinlenmek, tevakkuf etmek, rahat etmek; eki tınıp keldim: yolda iki defa dinlendim; tındım kıl- : yok etmek; cooçuluğu bar bolso. tındım kılıp salayın folk. : düşmanlığı varsa, ben onu yok ederim.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tın
genellikle çocuklar için kullanılan bir azarlama ifadesi. ~! çıtını çıkarma, kes sesini, tık deme, ~nı ~nı bilmegen: dur durak bilmeyen, sükûnet nedir bilmeyen.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
tın
ruh, nefes, soluk· I, 164, 177. 179. 192, 249, 339;II, 118, 283 bkz> t ınıg
dinmiş; haylaz, işslz; tembelleşmiş, harın- lafmış III, 138