tıkkıl
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tıkkıl
(malk.) bk. dıkkı.
Son arananlar:
- tünt,
- müavin,
- jüme,
- aytırça,
- biçənək,
- barel,
- adharma,
- tikü,
- pökgi,
- sığınacaq,
- özgə,
- Küfe,
- əlaqələnmə,
- certifying,
- söl,
- koni,
- eldeştir,
- gözen,
- attuu,
- Dokuma,
- centek,
- tıkkıl