tüyüşmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tüyüşmek

döğüşmek, kavga etmek. Ala aman tüyüşdüle: onlar kötü kavga ettiler, gugurukkula tüyüşedile: horozlar döğüşüyorlar, tüyüşürge süygen adam: kavga yapmayı seven adam, tüyüşürge çabıp turma: kavga etmeye atılıp durma, tüyüşmesegiz ne bollukdu: döğüşmeseniz ne olur?

Son arananlar:

• Cet,
• Şay,
• mənzilbəmənzil,
• folluk,
• tamlanan,
• çıgır,
• Şalter,
• Ag,
• Şart,
• yirmek,
• güňlük,
• Sedge,
• obyektiv,
• hazır,
• okinmoq,
• üzv,
• LAYLA,
• çogmak,
• etene,
• pənah,
• cube,
• tüyüşmek