tüyme

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tüyme

düğme. Boyun ~: boyun düğmesi, çıkırt ~: çıt çıt düğmesi, paltonuñu tüymelerin teş: paltonun düğmelerini çöz, ~lerin teşmek: düğmelerini çözmek, kümüş ~: gümüş düğme, ~ni tüye etgen (d): düğmeyi deve yapan.

Son arananlar:

• irmänarman,
• xərabat,
• lig,
• şamdagay,,
• peki,
• hayırsız,
• eylə,
• Tabanca,
• ersatz,
• qutbiy,
• şiltənglik,
• gyrkakyn,
• Əqidə,
• köndgermek,
• kursi,
• debdebe,
• kəkilbaş,
• əqli,
• cəhdlə,
• hushyorxona,
• əsmək,
• tüyme