tüyme

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tüyme

düğme. Boyun ~: boyun düğmesi, çıkırt ~: çıt çıt düğmesi, paltonuñu tüymelerin teş: paltonun düğmelerini çöz, ~lerin teşmek: düğmelerini çözmek, kümüş ~: gümüş düğme, ~ni tüye etgen (d): düğmeyi deve yapan.

Son arananlar:

• eley,
• fecula,
• şıkşıloor,
• participating,
• Bin,
• halta,
• haya,
• adguk,
• kalp,
• oşonduktan,
• sərxoşluq,
• hapsetmek,
• palmar,
• warrior,
• savsuz,
• karaykaray,
• tehir,
• Tulku,
• kakoz,
• makırdamak,
• melodram,
• tüyme