xərabat
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
xərabat
is. [ər.] klas. Meyxana, işrətxana. Yox, dəxi könlüm mənim meyxanəyə mayil deyil; Kim gəzir ev-ev xərabat içrə hüşyar axtarır. Qövsi. Sərməsti-eşq ol, ey gözüm, qəsvət nə lazım; Bir gün gəlir, əldən çıxar zövqi-xərabat. H.Cavid. • Xərabat əhli klas. – bax. xərabati 1-ci mənada. Xərabat əhlinin halini bir xümmar olandan sor. Füzuli. Biz xərabat əhliyiz, olmaz bizim hüşyarımız. Qövsi. İçib mey ta xərabat əhli ondan; Unutsun dərdi, gülsün ömrü bir an. H.Cavid.