İnsan
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
insan
[Köken: Arapça] Kişi
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
insan
и. инсан, кеше
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
insan
Türkiye Türkçesi: insan
Azerbaycan Türkçesi: insan
Başkurt Türkçesi: insan kişi ädäm
Kazak Türkçesi: adam kişi
Kırgız Türkçesi: adam kişi
Özbek Türkçesi: insàn àdäm
Tatar Türkçesi: insan kişi adäm
Türkmen Türkçesi: ınsãn ãdam
Uygur Türkçesi: insan
Rusça: çelovek
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
insan
is. [ər.]
1. Adam, bəşər. Ey mələksima ki səndən özgə heyrandır sana; Həq bilir, insan deməz, hər kim ki insandır, sana. Füzuli. Ancaq onu da bilməmiş deyilsən ki, insan mələk deyil. M.Hüseyn. İnsan özü qocalsa da; Ürəyi yüz yaşında da qocalmayır. B.Vahabzadə.
2. İnsaniyyətli, vicdanlı adam. Çox insan adamdır. – Murad kişi bağbandır; Çox mehriban insandır. M.Rahim. ‣ İnsan oğlu – adam, insan. İnsan oğlu, uzaqlaşma, gəl yaxın; Başqa yerdən alınmasın sorağın. M.Müşfiq.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
insan
adam, beşər
{kişi, ölümlü}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
insan
insan
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
insan
a. İnsan, kişi.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
insan
insan, adam.
Son arananlar:
- əksinqilabçı,
- consolation,
- Yatık,
- saxlaşdırmaq,
- balsam,
- çübür,
- seyil,
- kızığış,
- berkemek,
- xarabat,
- uyimoq,
- soguk,
- alfabe,
- constrain,
- gangirgungir,
- exuberant,
- bias,
- lölö,
- gedilmek,
- qoyillatmoq,
- üw,
- İnsan