tüslü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tüslü

şekilli, tipli, suretli, tavırlı. Adam ~: insan şekilli.

Son arananlar:

• sıla,
• Mele,
• solmaklyk,
• Kırdık,
• sıgun,
• sparse,
• veyillik,
• filozof,
• andaman,
• noxud,
• gelejek,
• cimicik,
• siir,
• tight,
• olumsuz,
• Karavul,
• semizlik,
• snivel,
• sıbapha,
• estafet,
• hisar,
• tüslü