tüslü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tüslü

şekilli, tipli, suretli, tavırlı. Adam ~: insan şekilli.

Son arananlar:

• bolig,
• sərvət,
• acquisition,
• İçki,
• yzygiderlilik,
• objectively,
• akmak,
• munı,
• körünmey,
• çekme,
• Kızmat,
• harzar,
• cabin,
• suyunmoq,
• kandırmak,
• yalpalamak,
• Seven,
• soymak,
• Kuy,
• Eski,
• kuyov,
• tüslü