tüslü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tüslü

şekilli, tipli, suretli, tavırlı. Adam ~: insan şekilli.

Son arananlar:

• KƏFƏN,
• yokadmak,
• still,
• shilimshiq,
• qalxızmaq,
• acquisition,
• hepdelik,
• kütük,
• suwumaq,
• kokos,
• dağıtıcı,
• bagh,
• chink,
• Muzır,
• ötkel,
• koşçu,
• şər,
• oyinchiq,
• ülgüdimek,
• Yula,
• yaran,
• tüslü