sıbapha

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sıbapha

(Sıvapha) kalıp. Bir ~dan çıkhança: aynı kalıptan çıkmış gibi, ~dan çığarmak: kalıptan geçirmek.

Son arananlar:

• cadde,
• villa,
• subsequently,
• originate,
• kanoner,
• plight,
• tikich,
• kibrit,
• shadow,
• flood,
• dişlemek,
• makluk,
• intilish,
• cumhurbaşkanlığı,
• oopaz,
• teqiq,
• redaksiyon,
• ýürek,
• cah-calal,
• Hg,
• civciv,
• sıbapha