sıbapha

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sıbapha

(Sıvapha) kalıp. Bir ~dan çıkhança: aynı kalıptan çıkmış gibi, ~dan çığarmak: kalıptan geçirmek.

Son arananlar:

• fəqərə,
• cılın,
• pirzola,
• inf,
• cılız,
• uşaq,
• cırtdan,
• topillamoq,
• fotograf,
• harem,
• Dasturxon,
• tamli,
• pekgi,
• cıqqa,
• tsenzura,
• cholaq,
• haftalik,
• affable,
• Əyri,
• PARA,
• catuu,
• sıbapha