Karavul
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
karavul
nöbetçi, bekçi. Baçha ~: bahçe bekçisi, ~ salıv: nöbetçi dikme, ~ bolmak: gözetlemek, ~ avuşturuv: nöbetçi değiştirme, oñ közüñ sol közüñe ~ bolurğa kerekdi (as.): sağ gözünün sol gözüne gözetçi olması gerekir.
Son arananlar:
- məşşatəlik,
- hiringlamoq,
- inescapable,
- köküt,
- eñkilde,
- Dawaz,
- dernek,
- admire,
- monço,
- mukadderat,
- anha,
- şuriş,
- Xaric,
- inançsız,
- royal,
- dala,
- tiran,
- reze,
- tirmizak,
- fanaticism,
- naqus,
- Karavul