Karavul

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karavul

nöbetçi, bekçi. Baçha ~: bahçe bekçisi, ~ salıv: nöbetçi dikme, ~ bolmak: gözetlemek, ~ avuşturuv: nöbetçi değiştirme, oñ közüñ sol közüñe ~ bolurğa kerekdi (as.): sağ gözünün sol gözüne gözetçi olması gerekir.

Son arananlar:

• aprobatsiya,
• Kən,
• kayıtıvçu,
• lenk,
• sanchitish,
• kalker,
• devran,
• yırak,
• BURAK,
• sıçramaq,
• sez,
• çüçün,
• awe,
• ikametgah,
• qashshang,
• atayıla,
• diqqet,
• standart,
• ardıcıllıq,
• teorem,
• bi-gane,
• Karavul