türmen
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
türmen
(malk.) bk. tirmen.
Son arananlar:
- garipsemek,
- vosil,
- garla,
- vosita,
- garmsar,
- voz,
- vuku,
- garnir,
- vurdurmaq,
- garret,
- vurgulu,
- ýelmeşmek,
- waba,
- kikmek,
- kayarı,
- ilahiyatçı,
- wagon,
- garry,
- bögürtmek,
- indikatör,
- tekşirme,
- türmen