tübeşmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tübeşmek

karşılaşmak, buluşmak, rastlaşmak. Oramda tübeşdik: sokakta karşılaştık, Caharkalada tübeşeyik: Caharkala’da buluşalım, tükende tübeşip kaldık: dükkânda rastlaşıverdik.

Son arananlar:

• pavyon,
• tarsyldama,
• mənzərə,
• Tor,
• babat,
• münasibət,
• asmak,
• Selim,
• kuchanmoq,
• fınxırtı,
• goşulmak,
• ornatmak,
• Pişmanlık,
• frak,
• adalda,
• agÉ™nt,
• değişmek,
• Üremek,
• arzuman,
• olmon,
• yumushchi,
• tübeşmek