oka
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
oka
sırma, yaldız, kıymetli metallerin lifi (altın lifi, gümüş lifi). ~ halı: altın iplik, gümüş iplik, ~ çalıv: sırma iplikle örülmüş bağ, altın ~: altın sırma, kümüş ~: gümüş sırma, ~ soğuv: sırma iplikle dokuma, ~ börk: simle işlenmiş başlık, sırma başlık, ~ kumaç: simli kumaş, sırmalı kumaş, ~ tigiv: sırma iplikle işleme yapma.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
oka
kefillik, kefâlet. I, 40