tügenmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tügenmek

bitkin düşmek, tükenmek, halsiz düşmek, eskimek, yıpranmak, kocamak, yaşlanmak, çökmek. Tonu tügenip boşağandı: kürkü eskiyip bitmiş, tügenñen kart: çökmüş ihtiyar, Soslan tügenip baradı: Soslan yaşlanıp gidiyor, tügenmez tacallık: bitmeyen sebatkârlık, sınırsız metanet.

Son arananlar:

• entsiklopediya,
• ümumən,
• qac,
• denk,
• cəfa,
• oyumlamak,
• salgı,
• toyganchoq,
• pərpərəng,
• uzmak,
• heysiyyət,
• andag,
• fierce,
• enlightened,
• ənik,
• köpe,
• oy,
• künçek,
• avare,
• uçar,
• Akıl,
• tügenmek