tügenmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tügenmek

bitkin düşmek, tükenmek, halsiz düşmek, eskimek, yıpranmak, kocamak, yaşlanmak, çökmek. Tonu tügenip boşağandı: kürkü eskiyip bitmiş, tügenñen kart: çökmüş ihtiyar, Soslan tügenip baradı: Soslan yaşlanıp gidiyor, tügenmez tacallık: bitmeyen sebatkârlık, sınırsız metanet.

Son arananlar:

• concentrate,
• oyumsuzluk,
• aljyraýyş,
• ötümlü,
• uvak,
• naçarlıq,
• davam,
• ırra,
• VİBRASİYA,
• customary,
• başkaruuçu,
• amal,
• KABİLE,
• gyzmaç,
• Damga,
• ınal,
• screwed,
• cukalık,
• añılaşmak,
• imsiləmək,
• celdik,
• tügenmek