töp

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

töp

I, 1. kaideye uygun, doğru, gerçek, muhakkak. nihâî surette; töp süylö-: doğru kaideye uygun söylemek; töp emes: yaramaz, muvafık olmayan. uymıyan; 2. namuslu, dürüst (adam); töp cigit : namuslu delikanlı.


II: töp etip tüştü: töp sesi çıkararak düştü (hafif bir nesne hakkında).

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

töp

I, at. Bir zadyň suwy, şiresi sykylyp alnandan soň galýan galyndysy.


TÖP II, at, Zagara balyklar maşgalasyndan bolan ýasy bedenli süýji balyk.

Son arananlar:

• davetiye,
• kuraldaş,
• Sorumluluk,
• karbonari,
• dernemek,
• Shikastlamoq,
• gilâv,
• Strateji,
• küylö,
• Uvada,
• aryan,
• sanki,
• süyümlü,
• konsol,
• abıdmak,
• woodcutter,
• qarıxdırmaq,
• dehqonbop,
• tangent,,
• hoşaf,
• augustness,
• töp