tuşman

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tuşman

= düşman.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tuşman

düşman, hasım. ~ asker: düşman askeri, ~nı ıhtırıv: düşmanı püskürtme, kölü ~: kalbi düşman, ~ karnaşla: hasım kardeşler.

Son arananlar:

• initial,
• Koru,
• turgay,
• kokimtir,
• kuyulma,
• unify,
• adal,
• yenicə,
• zemlesos,
• çiləmə,
• tastay,
• çuğullamaq,
• kunmak,
• ört,
• Asanca,
• negligee,
• Ermek,
• küsüv,
• tapşırıq,
• M,,
• seslenme,
• tuşman