tuşman

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tuşman

= düşman.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tuşman

düşman, hasım. ~ asker: düşman askeri, ~nı ıhtırıv: düşmanı püskürtme, kölü ~: kalbi düşman, ~ karnaşla: hasım kardeşler.

Son arananlar:

• yagılamak,
• cold,
• təravət,
• qarmaqvari,
• tüşüş,
• rapsodi,
• nib,
• compromise,
• südlük,
• dury,
• qaqmaq,
• eve,
• sürüngen,
• çarlak,
• burdurmak,
• batbörek,
• betsiz,
• Keçəl,
• tosaňsyramak,
• erkelemek,
• kekeme,
• tuşman