tuşman

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tuşman

= düşman.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tuşman

düşman, hasım. ~ asker: düşman askeri, ~nı ıhtırıv: düşmanı püskürtme, kölü ~: kalbi düşman, ~ karnaşla: hasım kardeşler.

Son arananlar:

• şaşkelik,
• anız,
• sonet,
• kuya,
• tozmak,
• sneeze,
• şamal,
• düşelmek,
• müptela,
• anqut,
• memo,
• berkemek,
• hemfikir,
• part,
• rivoj,
• beshak,
• yargoq,
• böldürüv,
• explicable,
• kutur,
• kulkun,
• tuşman