ortak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ortak
1. и. 1) эшне уртак оештырган кешеләрнең һәрберсе; 2) (күпхатынлылыкта) көндәш, хатыннарның һәрберсе. 2. с. уртак. 3. рәв. бергәләп, уртаклашып; □ ortak yapım (ике ил, ике як һ. б.) бергәләшеп төшерелгән фильм
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ortak
Türkiye Türkçesi: ortak
Azerbaycan Türkçesi: ortag
Başkurt Türkçesi: urtak
Kazak Türkçesi: ortak
Kırgız Türkçesi: ortok şerik
Özbek Türkçesi: müştäräk şerik
Tatar Türkçesi: urtak
Türkmen Türkçesi: şǟrik
Uygur Türkçesi: ortak
Rusça: sovmestnıy
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ortak
[ortok], syp. 1. Hemmelere degişli, ortalyk, aralyk. Ortak zatlar. 2. Hemmeler üçin düşnükli. Ortak dil.
‣Ortak işlik dil b. edilýän gymyldy-hereketiň haýsy zamandadygyny bildirip, baglanýan sözlerini sypatlandyryp gelýän işlik şekili.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
ortak
Ortak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ortak
ortak, müşterek. ~ğa alıv: ortağa alma, ortak alma, sabanlanı ~ğa bergenme: tarlaları ortak verdim, ~ cerle: müşterek araziler, ~ atdan tay igi: ortak attan tay iyi (a.s.), ~ kiyim kiyme, ~ erni süyme: ortak elbise giyme, ortak kocayı sevme (a.s.).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ortak
ortak·I, 99, 439;III, 71