tär

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tär

[tä:r], at. Bir işi amala aşyrmak, berjaý etmek üçin ýol, usul, ugur, çäre. Men onuň tärini derrew taparyn.

Son arananlar:

• SAVAŞ,
• pliancy,
• bicək,
• cañur,
• dümbe,
• haris,
• tamamlamaq,
• göynərti,
• düş,
• Alçak,
• pioner,
• Suç,
• saltanat,
• çarpıv,
• yıgdaçı,
• chertmak,
• almaşın,
• torgaý,
• başlıq,
• id,
• praqmatika,
• tär