bell
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
bell /bɪhˈuːf/
1. çıngırak veya zil takmak
2. böğürmek, bağırmak (geyik v.b.)
3. çan şekline girmek
4. kösnüme devresinde geyiklerin çıkardlığı ses, böğürme. bell the cat tehlikeli bir işi başarmak.
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
bell /bɪhˈuːv/
1. çan, kampana
2. çan şeklinde herhangi bir şey
3. zil, sıngırak
4. (den.) gemide saati belirtmek için çanın vuruş sayısı. bell buoy çanlı samandıra. bell jar çan şeklindeki kavanoz. bell metal çan yapımında kullanılan bakır ve teneke karışımı bir metal. bell pull, bell rope çan ipi. bell tower çan kulesi. diving be!l dalgıç hücresi.
İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)
bell
çan
zil