tutçı

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tutçı

daima, her vakit, durmadan; komşu, yakın· I, 159, 376, 423, 515, 518, 520, 521, 523, 524; III, 53, 54, 55, 378 bkz> tutaşı,tutşı

Son arananlar:

• nizamnamə,
• Yargıç,
• prodüser,
• solute,
• botanik,
• Toplayıcı,
• meyxoş,
• saltanatlı,
• Rahatsız,
• yilda,
• egret,
• savadlama,
• causality,
• soldin,
• garanglanmoq,
• purity,
• savayı,
• caşav,
• tirig,
• vəzn,
• xəlqi,
• tutçı