turğuz

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

turğuz-

1. dikmek (rekzeylemek); 2. kaldırmak, uyandırmak.

Son arananlar:

• chaynamoq,
• half,
• monastic,
• keñsen,
• oychi,
• skin,
• girs,
• sürvə,
• bayakı,
• aklayıcı,
• bankrot,
• Reşit,
• evham,
• çermik,
• Müstəvi,
• excrete,
• semaver,
• sıltavluluk,
• Soylu,
• küftəbozbaş,
• cikti,
• turğuz