turğuz

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

turğuz-

1. dikmek (rekzeylemek); 2. kaldırmak, uyandırmak.

Son arananlar:

• sozak,
• fujiyama,
• Yergi,
• zaryn,
• təsəddüq,
• absentee,
• qeher,
• andaza,
• küzen,
• dupurlamoq,
• çalov,
• kahve,
• Albayt,
• güllendürüsh,
• mee,
• centre,
• üme,
• wezipeparaz,
• addetmek,
• uyuşturmak,
• sen,
• turğuz