tupan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tupan

[tupa:n], at. Güýçli ýel, harasat, gaý. Eşek-de döz gelmän beýle tupana, Aýak aldygyna çapdy şol ýana (A. Kekilow).

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

tupan

a. Tufan. Tupandek pütün nersini su basti – Tufan gibi her şeyi su bastı.

Son arananlar:

• garatiken,
• burbot,
• yığıcı,
• Yenmek,
• Gel,
• tsiklik,
• kavram,
• tabiat,
• sebepker,
• köbööt,
• waft,
• highwayman,
• bulb,
• rattle,
• Bürtük,
• outlaw,
• lov,
• yalınç,
• tümene,
• Çömmek,
• gyllak,
• tupan