Tırmak

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tırmak

1. tırnak, pençe; tırmaktay yahut tıptırmaktay: küçük, tırnak kadar; tıp- tırmaktay bala: küçücük çocuk; kan tırmak: hunhar, kana susamış, yırtıcı; capa tırmak: hepsi birlikte, toptan, kütle halinde; cez tırmak (harfiyen: bakır pençe) = cez tumşuk (bk. tumşuk I) ; karğa tırmak: Kırgız tezyinatından bir çeşididir; 2. = tırmook.

Son arananlar:

• dütar,
• hesse,
• qaynini,
• müjdeci,
• xeyir,
• Erkek,
• müdir,
• karargâh,
• namelüm,
• Tuç,
• Ayyaş,
• ciyek,
• kalcañda,
• tizginli,
• bercak,
• daylight,
• yamamaq,
• arça,
• Zone,,
• allaşdırmaq,
• muraz,
• Tırmak