Tırmak

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tırmak

1. tırnak, pençe; tırmaktay yahut tıptırmaktay: küçük, tırnak kadar; tıp- tırmaktay bala: küçücük çocuk; kan tırmak: hunhar, kana susamış, yırtıcı; capa tırmak: hepsi birlikte, toptan, kütle halinde; cez tırmak (harfiyen: bakır pençe) = cez tumşuk (bk. tumşuk I) ; karğa tırmak: Kırgız tezyinatından bir çeşididir; 2. = tırmook.

Son arananlar:

• kıdem,
• tizilmek,
• çamrak,
• tabldot,
• kidik,
• butar,
• kəflənmə,
• hıştı,
• gerdek,
• kırağı,
• buluşma,
• Fena,
• eles,
• pəzəvəng,
• Sirküler,
• ömürbaky,
• tayyorgar,
• kañrak,
• dolaq,
• süssüz,
• Oyun,
• Tırmak