tunçuğuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tunçuğuv

bunalma, nefessiz kalma, boğulma; çürümeye yüz tutma, kokuşma.

Son arananlar:

• Yaba,
• jümrülik,
• yalavaclıq,
• thursday,
• mühit,
• Mäkäm,
• tabarruk,
• Körke,
• Boz,
• gülber,
• osso,
• CANAN,
• cytosine,
• sortie,
• künchilik,
• məsləhətləşmək,
• şərt,
• tokzor,
• müşavere,
• mənfəətdar,
• Şugundyr,
• tunçuğuv