tunçuğuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tunçuğuv

bunalma, nefessiz kalma, boğulma; çürümeye yüz tutma, kokuşma.

Son arananlar:

• kaçuu,
• həqiranə,
• taxlit,
• ukruk,
• seňir,
• qidirmoq,
• kumarbaz,
• İrdelemek,
• ümlemek,
• çuvak,
• consonant,
• merkezi,
• durichi,
• səriştə,
• çogılamak,
• synamak,
• günahlı,
• sewmek,
• yadigâr,
• abuse,
• ağmala,
• tunçuğuv