tumagu

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tumagu

nezle, ingi, dumağı·I, 447

Son arananlar:

• OBRAZ,
• alaca,
• qalmaqalçı,
• kakuk,
• misginsokar,
• ləpələnmək,
• qoçaq,
• Bi­lim,
• catak,
• voj,
• şafak,
• qadoq,
• domuz,
• işembi,
• bulçut,
• kobud,
• ucdantutma,
• kalmak,
• Momo,
• iççi,
• ubara,
• tumagu