topurak
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
topurak
1. toprak; topurak sal- (kabre, ölü ile vedalaşmak üzere) toprak atmak; son vazifeyi ödemek; topurak salıp keleli: gidelim son borcumuzu ödeyelim; topuraktan tışkarı bolsok mec.: sağ olursak 2. arazi, toprak; Kırgızstan respulikası topurağında: Kırgızıstan cumhuriyeti topraklarında.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
topurak
toprak. ~ üy: toprak ev, ~dan etilgen: topraktan yapılmış, tuzlu ~: çorak toprak, kara ~: kara toprak, seni ~ alsın (kargış): seni yer alsın, barıbız da ~ bollukbuz: hepimiz toprak olacagğız, ~ iyis: toprak kokusu.