kelde

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kelde

f. kafa, kelle; aldırayın keldeñdi folk. : kafanı uçurtayım; 2. haşlanmış ve ufak doğranılmış et üzerine konulan at sucuğunun iri yağ parçaları.

Son arananlar:

• apocrypha,
• kadırkeç,
• tilaknoma,
• saçma,
• kürkçü,
• Arhitektor,
• scrubby,
• hörüklü,
• müzare,
• yog’,
• okun,
• against,
• ghiringpiring,
• eneolit,
• hörgü,
• direktar,
• arbañ,
• fərqli,
• yaylamak,
• Yosh,
• palata,,
• kelde