tokun

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tokun-

1. kendi için eyerlemek; at tokun-: atı kendi için eğerlemek; teke sañıl tulpardı emi Töştük tokundu folk.: işte Töştük al yürük atı eyerledi; 2. mandaş tokun-, bk. mandaş.

Son arananlar:

• Mevsim,
• havun,
• kezeniş,
• arka,,
• sarım,
• owurt,
• yalt,
• derekap,
• Mesela,
• Saralmaq,
• elbetde,
• kezdet,
• bastık,
• recognize,
• qirgin,
• Meclis,
• aytıl,
• möp,
• betsiz,
• magic,
• Kulvar,
• tokun