tikgen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tikgen

diken, dikiş, dikmiş. ~ iyne: dikiş iğnesi, ~ meşina: dikiş makinası, ~ oyuvla: dikişle yapılan işlemeler, dikerek yapılan nakışlar.

Son arananlar:

• hatyra,
• toqishmoq,
• öyüz,
• ötek,
• accordance,
• Beriv,
• ölçek,
• söyleşme,
• təranə,
• mahatma,
• tomuravlanıv,
• comet,
• kodeks,
• atlas,
• Küreş,
• gözegçi,
• babasil,
• düşmən,
• Ölecek,
• İstifade,
• pin,
• tikgen