tikgen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tikgen

diken, dikiş, dikmiş. ~ iyne: dikiş iğnesi, ~ meşina: dikiş makinası, ~ oyuvla: dikişle yapılan işlemeler, dikerek yapılan nakışlar.

Son arananlar:

• dikilmek,
• goa,
• TAŞ,
• esnash,
• yekunlaşdırılmaq,
• yaylıq,
• Dağarcık,
• ivdirmek,
• kotançı,
• Geniz,
• cırlamaq,
• uzalmoq,
• araq,
• susuz,
• Vəfadar,
• Yönelmek,
• minasaz,
• peyğəmbər,
• kızma,
• körpeçe,
• Karış,
• tikgen