tartınmak
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
tartınmak
1. Çekinmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tartınmak
1.Çekinmek, sıkılmak, utanmak. İçkeri kirirge tartınıp turadı: içeri girmeye çekinip duruyor, neçün alay tartınasa: niçin öyle sıkılıyorsun, adam kuru da tartınmazğa kerekdi: insanın her zaman çekinmemesi gerekir, kartladan tartındım: yaşlılardan çekindim. 2. Çekmek, kasılmak, kıramp girmek. Bazık butum tartındı: uyluğum kasıldı, butum tartınırğa öçdü: bacağıma kıramp girmeye alışıktır, butum tartınsa canıma cetedi: bacağıma kıramp girerse canım çok acıyor.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
tartınmak
6zlemek; acınmak; götürür görünmek,II, 240